Bir kaç arkadaşınız olur hayatınızda. Aileleriniz aile dostu oldukları için beraber büyürsünüz. İlkokul'da bir kişi yurtdışında yaşasa da, TR'ye döndüğünde o 4 kişilik arkadaş grubu tekrar birleşir ve Ortaokulda, Lise'de, Üniversite'de hem beraber büyürler, hemde hayatları tekrar eskisi gibi olur. Yan yana, büyük maceralarla. Hatta öyledir ki, leblebi tozunu yutarken öksürdüğümüzde bile gülercesine hadi devam diyebilen çocukluk.
Yahu sen çok güzel yazılar yazıyordun, neden tekrar bir blog açmıyorsun zımbırtılarına daha fazla dayanamayıp alın size blog demek aslında Ghostbusters'ı tekrar dinlemek gibi olabilir, buyurun bakalım.
Uzun süredir hiç yazmadım, o kadar uzun ki müze koleksiyonuna girebilirim. Arkadaşlarımın sürekli baskılı sorularına dayanamayıp klavyeyi tozlu raflardan indirdim, parmaklarımı da ısıttım. Ben geldim, sizde buradaysanız başlayalım. Evet, bu bir açılış yazısı oldu, velhasıl kelam öyle ciddi bir açılış beklemeyin. Ne kurdele, ne protokol. Sadece eskisi gibi ben, absürtlük, metafor, sürrealist bir şeyler olup çıkacak.
Hadi afiyet olsun; Ghostbusters
Nihayet! Çok zor olmasa gerek tekrar bir blog açmak :)
YanıtlaSilFazla zor oldu İdiliko. Öyle böyle değildi, yaşlandık artık sanırım.
SilHeh şöyle işte adamım hemen sana kokteyl gönderiyorum ahah. Ghostbusters'lı günler devam etsin burada
YanıtlaSilSinan'la, Selen'ide mi çağırsak ne yapsak bilemedim şimdi ehe.
SilDiyelim gitsin boşver :)) tekrar gelmene çok sevindim lütfen eskisi gibi eğlenceli şeyler yaz.
YanıtlaSilBlogu açar açmaz bulup takibe almakta ayrı bir takdire şayan bir davranış Nergis Hanımcığım, hoş geldiniz efenim.
Sil